150 km van de bewoonde wereld

Afgelopen zaterdag ben ik vertrokken. Eerst met de taxi naar het kleine vliegveld midden in de stad. Daar even wachten tot we in het kleine vliegtuigje konden.
Eenmaal in de lucht zagen we bijna een uur niks anders dan bossen en bomen. Tot er een hele grote open plek te voorschijn kwam. Daar zijn wij op geland.
Na het uitstappen kregen we gelijk een welkomst dranken en een heerlijke lunch. Na de lunch even kamers bekijken.

Om half 3 gingen we de jungle al in! We gingen met 2 gidsen het bos in. De gids was veel aan het vertellen over de bomen. Maarja die bomen zijn in elk bos hetzelfde dus Carmen en ik waren een spin aan het bestuderen met rode poten. Maar de gids pakt die tak weg dus die spin gaat ervandoor. Onze eerste reactie: GILLEN! Waardoor de gids zich rot schrok en naar 2 meter verder op sprong van schrik. (Hij dacht dat er een slang zat. En is daar ontzettend bang voor.)
Na de wandeling kwamen de bootjes ons ophalen. In de bootjes stonden strandstoelen en we varen naar een heerlijk strandje. Eva was jarig dus ‘s avonds hadden ze een heerlijke taart voor haar klaargemaakt. Ondertussen werden we ook nog bij elkaar geroepen aan de rand van het bos omdat er een osselot (katachtige) gespot was.

De volgende dat zat ik met Carmen en Eva in een Kajak. We hebben ongeveer 1,5 uur gekajakt door de regen. Bij de tussen stop ben ik in de volgboot gesprongen en heb ik heerlijk meegevaren. Op deze boot mocht ik de Hengel lenen van de bootsman. De hengel was eigenlijk een dunne lange stok waarvan ik dacht dat die zou afbreken als een vis met de aas vandoor ging. Maar het was het proberen waard. Na ongeveer 10 minuten had ik al beet, dacht ik! Dus ik zette me schrap. Carmen moest al kei hard lachen. Maar omdat ik ontzettend bang ben voor vissen moest er iemand me komen helpen om de vis binnen te halen. Toen de bootsman kwam bleek dat mijn hengel gewoon vast zat onder een rots. Nu viel Carmen natuurlijk bijna om van het lachen. Later gebeurde dit nog eens. Nadat ze erachter kwamen dat ik weer vast zat werd me toch maar vriendelijk verzocht om een ander hobby te gaan zoeken.
Na de lunch hebben we nog een waterval bezocht. Helaas stroomde er maar een heel klein beetje water naar beneden.
’s Avonds vond zijn we met de hele groep bij elkaar gaan zitten bij het zwembad. Een gids had een gitaar. Er werd dus midden in de jungle van Suriname een solo van Guus Meeuwis weggeven door een Surinamer!

Dag 3 was een zware dag. De misty mountain op van 500 meter hoog. Het klinkt heel weinig. Maar als je over zand loopt met bladeren en takken is het al zwaar en dan moet je ook nog eens steil omhoog. Gelukkig hingen er touwen op waaraan je jezelf omhoog kon trekken. Toen we boven waren moesten we natuurlijk ook weer naar beneden.
Op het moment dat we halverwege de berg waren hadden we bezoek. Een hele groep apen hoop in de bomen vonden dat we op hun gebied liepen. Dus nadat ze ons allemaal goed hadden bekeken vonden ze het te lang duren. De apen gingen ons bekogelen met takken die ze vanaf boven richting ons gooiden!! Gelukkig kunnen apen niet heel goed mikken maar ze waren steeds erg in de goede richting. Carmen moest zo hard lachen. Ondertussen was ze naar beneden aan het lopen. Dit ging niet samen en gleed ze heel stukje naar beneden. Gelukkig had ze haar handen goed vast aan het touw.
Nadat we de apen hadden overleeft kwamen we bij de waterval om te lunchen waar er eerst nog even een flinke tropische regenbui naar beneden kwam. Na de bui konden we heerlijk opwarmen in de zon op de stenen bij de waterval.
Onderweg waren we ook nog een slang, schildpad, verschillende soorten apen, spinnen en insecten tegen gekomen.
Eenmaal terug op het park lekker even afkoelen in het zwembad. Want in het tropisch regenwoud lijkt het net of je door de sauna loopt.
’s Avonds zijn we op de pier gaan zitten. Daar kwamen we een enorme kaaiman tegen, een vogelspin en een boomkikker. We hebben er een gezellige laatste avond van gemaakt.

Dag 4 begon met een boottocht. Heerlijk op de boot tussen de bossen met de geluiden van de dieren. Je ziet te toekans en de papegaaien overvliegen, een verdwaalde kaaiman midden in de bossen en de apen die van boom naar boom en van tak naar tak springen.
Na de boottocht kwam het vliegtuig ons weer halen en hadden we een geweldige tijd gehad in het diepe binnenlandse bos van Suriname!

Er staan nog een aantal tripjes op de planning!

En voor de gene die erna uitkijken… over 4,5 weken vlieg ik alweer naar huis!

Ook wil ik jullie iets vragen. Ik ben heel erg benieuwd wie er allemaal mijn blog lezen! Zouden jullie een reactie willen plaatsen of op vind ik leuk klikken op facebook?
Dank jullie wel alvast!

Liefs,
Quinty